Een woord gekend de wereld rond, amore, love, liebe, l’amour en vele anderen. Een woord met een enorm eigenste karakter. Je kan er van genieten, je kan er van sterven.
Met een enorme kracht brengt dit gegeven een vulkaan van emotionele spelingen in een mensenleven. Je bent nog maar pas geboren of het is er al.
Die moederliefde en vaderliefde voor een kind. En kinderen worden groot, pubers , daar sta je in het uitgangsleven als een mooie jonge teenager. Het tintelt door je hele lichaam, je emoties gaan totaal overhoop. Je weet in het begin niet wat je er mee moet. Is dat hij/zij met wie ik verder moet? Een blik en je staat vastgenageld aan de grond. Alles vervaagt behalve de persoon die voor je staat.
Naast je loopt al jaren de grote liefde waar je stom van stond. En dan is er die doffe knal. De liefde laat zich van de andere kant bezien.
Alles doet pijn, miserie. Het is voor mij niet weggelegd, de liefde mee te nemen voor mijn ganse leven. Er is een ander die mijn stuk van liefde deelt. Die mijn liefde heeft gestolen., maar ach neen, voor de liefde ben je wel telkens met twee. Zo voelt het dat bedrog.
Waarom overkomt mij dat, ben ik niet goed genoeg. Ben ik niet lief genoeg. Daar zwerf je dan in het halve duister. Ontnomen van dat prachtig woord. De tijd glijd verder, het leven loopt door. Je hebt nutteloos gezocht naar een kans dat woord terug te vangen. Het lijkt gewoon niet meer te lukken.
Die avond ben je op een bal, een verre vriend geeft er een fuif. Je bent er bij, al is het met wat tegenzin. Je bent immers alleen op stap en in de verre veertig.
Een babbel hier en daar en dan, dan smakt dat woord je tegen het hoofd.
Je gloeit, je voelt het, dat getintel van weleer. Het gaat door lijf en leden. Je hart blijft plakken in je keel. Alles wordt weer vaag. Behalve bij…, je weet het wel… Is het die waarmee ik verder moet. De glimlach komt je richting uit.
Een kleine knik, een klein gebaar. Het ijs begint te smelten. De stap nu zetten is de boodschap. Je bent wat ouder dan die teenager van toen. Die avond is er nog een kort gesprek en een rustige dans. De kers staat op de taart, een afspraak voor wat later op de week al is het met wat ongemak.
Wie had dat nu nog gedacht? Niemand blijft ontstoken van dat mooie woord. Liefde. Al ben je nu meer op je hoede want je kent de andere zijde van het woord. Na weken bloeit er toch iets moois. Het vertrouwen keert terug. Is het dan voor mij toch ook opzij gelegd? Natuurlijk, twijfel daar niet aan. Niets is mooier dan de liefde.
Denk aan die spreuk uit oma’s tijd. “Daar alleen kan liefde wonen, daar alleen is liefde zoet, waar men stil en ongedwongen alles voor elkander doet”. Vergeet het niet. "Liefde Love Liebe Amour" In alle talen geldt:
Het woordje liefde zit hem in de kleine dingen en schuilt achter het kleine
hoekje waar je dat het minst verwacht. En al heb je nu misschien een mindere tijd, het is met zekerheid geweten, dat ook voor u het woord nog wat in petto heeft.
En twijfel je toch, kijk dan maar eens tussen de leden hoe dat het woord zijn eer beschermd. En weet je, met de glimlach afgesloten:
Op ieder potje past een dekseltje.
Bruno
REACTIES: ------------------------- Zeer mooi gechreven Bruno.Al sedert jaren is ons pril geluk verstoord door geldzucht en door jaloezie ! En zeggen dat ik wel reeds enige tijd op zoek ben naar het waar geluk dat ik tot hiertoe te nimmer heb gekend. Door OpZoekNaarGeluk uit Sint-amandsberg
